Nüfusuma kayıtlı yıllar pijamasıyla kambur vicdanımda dolaşırken
Ben saçlarımı topluyorum 
Kibirli ya da soğuk değilim
Sadece bakışlarınızdan çekiniyorum

Zamanın uşağından kendimi çıkarmak için
Sükseyle yoruyorum bilincimi
Kendime tanıdığım bir zamandan geçerken seyreden 

Kalabalık bir acemiyi

Kimsesi var mı altını çizdiğin o cümlelerin
Yoksa öz’ün noktalama işaretleri,

Harflere takısını takıp karşına mı geçiriyor birleştirdiği heceleri

Bir kere ruhuna girdin o birkaç beyaz telin
İmzaların birbirine karışıyor,
Politik benliğin rotasında ilerliyorsun

Hayata geri almak için kimliğini

Bugüne taşınıyorum topuklu ayakkabılarımla,
Seziyorum
Sahneleri yok etmek istemiyor geçmişim
Kollarımdan tutup didikliyorum

Çığrından çıkmış eski kuramlar
Birbirinin omzuna yatmış beni ikram ediyor
Konuşma halini beğenmiyorum

Mesafeli gönlümde asimetrik hevesler
Tetiği çekilmiş ruhumun musallat olduğu
Hafifmeşrep bedenin hatrı için

Elinden tutamayıp vazgeçtiklerimden 
Tekrar doğuyorum

Nefesimi nikâhına alıyor görselliğim
Her defasında sana yol alıyorum, 

Kadim…

İçine kapanıyor, ne âlâ
Nasırlaşmış kifayetsiz kafiyelerim

Ayak seslerini görmezden geldiğim herkes yabancı ve bir o kadar da ben’im

Burada bir dörtlük eksik
Mürekkebi bana bulaşmış, kalbî
İmreniyorum ve emaresini sindiriyorum beni tavlayan bir kemal’in

Teker teker seviyorum
Hep bir ağızdan geçilmiş olasılıklardan,
Gölgemden kalbime eğildiğimde sendeyim

Dinliyorum…

Selma Büyükdağ

Yazının her hakkı saklıdır.