Artık uzlaştığım fiiller, sık sık izin verir zihnime
Motifini açar her sözün, bakışın, ele alışın..

İtiraflar kalbimin içinden baktığında
Güvenin son harfi hep bi oyalanır aklımda

Kaç kişi hiç kimse oldu?
Ya da senin lehine ruhunu yonttu?

Kaç kapıyı aralamaya çalıştın
Kaç emek var kim bilir, terleyen kavgaların ucunda?

Yorulduğun, sevgi aleyhine kaç söylem var hatıralarında?

Gözyaşları birbiriyle sözlenir
Kimbilir nedir her birinin hikâyesi
Çocukluğunda, ruhunda saklı neler geçti
Hiçbirini bilemezsin
Çoğunu hatırlayamazsın dahi

Büyüklüğüne bürünüyor,
Karşında debeleniyor zaman
Seni buduyor bir makas gibi
Özenli bir zaman aşkı bu
Bir zaman..

Göç ediyor ruhum oradan oraya
Bu yolculuğumda,
Gökyüzünden yağanlar geçmişi temizliyor
Ben temizleniyorum
Şehir temizleniyor
Anılar fısıldıyor onuruma..

Hayatın portreleri sergileniyor zamanın rıhtımında
O ığralanıyor ben fotoğrafını çekiyorum bakışlarımla

Bir kağıtla kalemi sarıp sarmalıyorum ellerimde
Dostlarımı saklıyorum kalbimin cebine

Sersem,
Kirli imzalar atılmış temiz topraklarında
Egale edilmiş her şey güzel bir tabloda
Hiç kimse eşit değil ki, diyorlar
Herkeste biraz kendini mi buldun yoksa?

Dilin köprüsü uzun,
Konuşuyorsun lafını esirgemeden umarsızca..

Bu başbaşa kaldığım karanlık, karanlık değil
Bu aydınlık, aydınlık değil
Çırpınan, uçuşan bu yapraklar, yaprak değil
Bu uğultu,
Bu ağaçlar, ağaç değil
Bu yağan yağmur değil
Bu rüzgâr, rüzgâr değil

Kalbim…

Birazdan dinecek
Birazdan durulacak
Bazen coşacak
Bazen susacak
Bazen konuşacak
Senin için çarpacak..
Ve bir gün duracak…

Sevgilerimle,
Selma Büyükdağ

Yazının her hakkı saklıdır.