O kadar çok sevdiği tarafından üzüldüğü için ya da zoraki nedenlerden dolayı ayrılanlar var ki bu ara etrafımda. Kimimiz ayrılığı kabul edip hayatlarımıza devam edebilirken; bu yazım, ayrılığı ölüm gibi yaşayanlarımıza gelsin.
Herkes hayatına bir şekilde devam ederken, sen en sevdiğinden, “kalbim” dediğinden ayrıldın.
Nasıl olabilirdi! “İşte bu” demiştin onun için. Ama oldu işte!
Herhangi bir ilişkiyi bitirmek, derecesi ne olursa olsun kendimize, kalbimize, inancımıza döndürür bizi.
Bir adım daha güçlendirir hatta birkaç adım daha… Güzelliğimizi ve değerimizi bir kez daha hatırlatır bize.
Neden kendinle başbaşa kaldığın için bu kadar acı çekiyorsun çocuk?
Kendine olan inancın bu kadar mı bitti?
O süreçte kendine değer vermeye ve kendini sevmeye gerçekten devam ettin mi?
Onun gitmesi gerekiyordu kendini hatırlaman için!
Kendine değer verdiğinde, değer görür ve kendini gerçekten sevdiğinde, sevilirsin.
Kendine dön ve sadece kendine dön…
Dibine kadar üzüntünü yaşa ve dibine kadar ağla şimdi çocuk.
O ağlamalar onun için değil, sadece senin için…
O giden senin yansımandı. O sendin! O kişiye özel mi sanıyorsun bu aşkı? Hayır sana özeldi. O senin sevginle var oldu ve artık zarar vermeye başladığı için yok oldu.
Senin kendini tekrar bulabilmen, gücünü hissetmen için yok olduruldu.
Üzgünsün…
Çünkü sen kendinle tam iken, kendini yarım sayıp bir başka tamlayan bulmuştun. Hatta kendini unutup tamamen o olmuştun.
Şimdi sanki kalbinin yarısı yok, hatta artık kalbin yok!
Ayrılıklar bize kalbimize sahip çıkmayı ve kendimizi tekrar sevmemizi hatırlatır.
Biraz enerjin yükseldiğinde enerjisi daha yüksek biri gelecek ve yansıman bu sefer daha da güzelleşecek.
Hiç kimsenin bir önemi yok. Sevgi senin sevgindi, o da senin yansıman.
Sancılarınsa kendinde düzeltmen gerekenler…
Sancını yaşa, kendine dön ve kalbine sahip çık.
Amaç senin kendini tam anlamıyla sevebilmendi çocuk. O sadece bir vesileydi. Görevini tamamladı ve gitti.
Ayrılıklar var… En ötesi, ölüm var!
Öldüğünde zaten kendine dönmeyecek misin? Eninde sonunda kendine dönmeyecek misin çocuk?
Şimdi üzül, üzülme diyemem. Hepimizin zamanında üzüldüğü ya da üzüleceği gibi sen de üzül çocuk!
Ama şunu hep hatırla… Kendini sevmen içindi her şey…
Kendini sevdiğinde, biraz enerjin yükseldiğinde, enerjisi daha yüksek biri gelecek.
Yansıman ise bu sefer daha da güzelleşecek. Hatta belki de enerjin yükseldiğinde, onun enerjisi senden yüksekse dönüp yine aynı kişi gelecek…
Yazının her hakkı saklıdır.