Ölümlerin de yıldönümleri mi olurmuş hiç!

Evet olurmuş, doğumgünlerinden biç.
Siz, sonsuzluğa gittiğiniz gün; biz, burada aklımızda kalan güzel gözleriniz ve sözlerinizden yaşamın ortasına söndük.

O rüzgârı aldık arkamıza, ayaklarımız çıplak bir merdivene oturmuş, öylece izleyici gibi…
Tıpkı insan gibi…
Ohh hava da mis gibi…
Bizi gördüğünüzü düşünür gibi…
Öyle olmasa ne diye bu yıldönümleri?
Hayat bizi birbirimize verdiği ve aldığı gibi kalbimizi tembihledi: ‘Şş sen insansın ağla şimdi.’

Ve sonra sonsuzluğa gider gibi, bırak telâşını ve çıkar o ayakkabıları otur şuraya şimdi.

Arkana da al o rüzgârı…
Hakiki teslimiyetin cazibesi…
Ohh hava da mis gibi…

Sevgilerimle,
Selma Büyükdağ

Yazının her hakkı saklıdır.