Kahkahalarla: “Kadınları severim, kadınları erkeklerden daha çok severim. Erkekleri de kullanır atarım.” dedi.

“Bir fırtına koptu bedenimde ve şimşek, gök gürültüsünden utanıp firar etti. Kayıtlı bir hipnoza göre, bu fırtına bu gökyüzünde mübah değildi.

Çocukluğumda; babam annemi her dövdüğünde ablam odasına kaçar, bense onu korumaya çalışırken dayaktan nasibimi alırdım. O yorulmasın diye apar topar bulaşıkları ve zulümden sonra kanlı bezlerini yıkar; annem evden kovulup başka bir kadının geldiği yıl, annemin yanına kaçarken yakalanırdım.

O kadının eve gelen erkek kuzeni, akrabamız Semih abi, aile dostu İhsan amca bize her geldiğinde, yalnız kaldığımız her an biri elimi astarı sökülmüş pantolunun cebine sokar, diğerleri kucaklarından indirmezlerdi.

Aileme anlattığımda inanmadıkları o değişik sevişler, aslına bakarsanız benim de hoşuma giderdi.

Benim adım Ezmeralda. ‘Ezo Kadın’ der kölem olan erkekler bana…

Gençliğimde; sırf erkek olduğumuz için, ailem arkadaşlarımla bana ‘hızlı yaşayın’ derdi ve anlamazlardı ki o erkeklerle geceler yatakta da geçirilirdi.

Anneme kadın gibi hissettiğimi itiraf ettiğimde götürdükleri psikolog ‘iyileştireceğiz seni’ demiş ve iyileşmem için de evlenmemi önermişti. İyileşmesi gereken ben miydim, benim bu hislerimi hastalık gibi gören zihniyet miydi?

Hislerim bedenimde katledilmiş; sesim, sessiz kurallarda dindirilmişti.

Hırçınlığım süregelen bir reflekse dönüşürken; atamıyordum bedenimden kadın gibi hisseden mevcudiyetimi!

…

Evlendim ve evliliğim süresince karımın haberi olmaksızın onu erkeklerle aldatmaya devam ettim.

Yirmi üç yıl süren evliliğimi sonlandırmamın ardından, kızım ve karıma yıllarca benden çalınan kadınlığımı anlatmaya karar vermiştim. Cesaretimi toplayıp eski karıma her şeyi anlatırken, eve sessizce giren kızım bizi duyduğunda; cehennemde yanmak neymiş inanın o an ilmik ilmik hissettim. Onlarla barışmak ve yargılarını kırmak için geçen yıllarımın ardından, aynı zamanda dede yerine garip bakışlara mahkum elli dört yaşında bir anneanneydim!

Cesaretim ve keşmekeşliğim…

Bir erkeği sevip onunla hayatım boyunca yaşayabilir miydim? Hayır yaşayamazdım! Çünkü sizin onaylamadığınız kadınlığımın ‘tatmini’ üzerine kurulu mecburi bir akıştayım.

Toplumun mahşerinde hayatım çalınırken, duygularımın sesi daha en başından sünnetimle kesildi! Sana o ihtişamlı sünnetimi yaşatayım mı şimdi?

Bak üstümdeki seksi geceliğe, erkekliğimi kutlarken kullandığımız nevresimden dikildi. Ne kadar yakışmış değil mi?

‘Şimdi ağlamayı bırak! Ölürken gözlerime iyi bak babacığım!’

Yıllardır kavuştuğumu sandığım kadınlığımı insanların garip bakışlarında kaybederken, aslında ben umarsızca attığım kahkahalarıma ve geceleri beni isteyen erkeklere sığınıyorum.

Neden bu kadar fazla kişiyle birlikte oluyorum biliyor musun? Tarafınızdan kabul görmeyen kadınlığımın nefretini, herkesin onayına kusuyorum!

…

Buralar küçük yerlerdir. Benim evime gelirken yakın bir markete girin. ‘Ahmet’e geldim ama telefonuna ulaşamıyorum, tanıyor musunuz?’ deyin. ‘Trans Ahmet mi?’ derken kasadakiler, izah edemeyeceğiniz bir duyguyla sessizce ‘evet’ deyin. İçinizden, ‘Mesleğiyle değil cinsellikleriyle tanınıyorlar, çünkü onlara yapabilecekleri bir meslek vermediniz.’ deyip geçin!

‘Gözlerini gözlerimin içine geçirip, onunla dalga geçen ve sömüren bütün erkeklere nefretini haykırırken; en seksi dansıyla kulüpte dans ederken, ona dikilen tüm bakışları görmezden geldim.’ deyin.

Ben Ezmeralda…

Sıradan bir göz teması kördüğüme dönüşüyor; delik deşik kadınlık duygusu bir toplumun kancasına takılıyor; bana sofistike bir suçlu deniliyordu.

Bu toplumda bir duygu eksikti! Kadınlığıma baba ve dede denildiği yerde kalbim acımasızca silindi.

Kadınlığınızın kıymetini bilin, en çok da kadın gibi hisseden bedenlerin…

Seni seviyorum, özür dilerim.

Her Trans Bedende Bir Kadın Direnir.

 

Sevgilerimle,

Selma Büyükdağ

 

 

Yazının her hakkı saklıdır.