Tepki veren ve duranlar, çözülmesi gereken bir bilmece gibiydi. Biri, diğerinin anlamları içerisinde yön bulur gibi… Duran, susan; tepki veren, ekseriyetle kendini sevmeyi bilen ve kimseyi umursamadan yaşayan bir meyil gibiydi. İki kelimeyi konuşturdum… Tıpkı iletişim kuramayan iki kişi gibi.. Tıpkı tanımlayamadığımız hallerimiz gibi… Tıpkı çözülmesi gereken bir durum gibi… Ve tıpkı içimizdeki çelişkilerimiz gibi……… Okumaya devam et Tepkiyle Durmanın Bilmecesi

-Karne aldın mı? -Aldım dede. -Yemek yedin mi? -Yedim. -Paran var mı? -Var. -Arkadaşların var mı, eve çağırıyor musun? Ailemle birlikte sevimli sorularına gülüyoruz. -Evet çağırıyorum dede. -Afferin sana. -Öğretmenlerin iyi mi? Sana iyi not veriyorlar mı? 10 mu notların? -Evet dede hep 10 alıyorum. -Aferin. -Sinemaya gidiyor musun? … Hastanede acildeyiz.. Ellerinden sımsıkı tutuyorum…… Okumaya devam et Çünkü Sen Benim Geriye Kalan Çocukluğumsun…

Ölümlerin de yıldönümleri mi olurmuş hiç! Evet olurmuş, doğumgünlerinden biç. Siz, sonsuzluğa gittiğiniz gün; biz, burada aklımızda kalan güzel gözleriniz ve sözlerinizden yaşamın ortasına söndük. O rüzgârı aldık arkamıza, ayaklarımız çıplak bir merdivene oturmuş, öylece izleyici gibi… Tıpkı insan gibi… Ohh hava da mis gibi… Bizi gördüğünüzü düşünür gibi… Öyle olmasa ne diye bu yıldönümleri?…… Okumaya devam et Ruhumuzdan Ruhunuza

-Adın ne? -Musa -Kaç yaşındasın? -On. -Okuyorsun değil mi? -Evet. -Nerede yaşıyorsun? -Bodrum. -Aslen nerede yaşıyorsun, ailen nerede? -Adana. -Sen ailenle değil misin? Orada kalmıyor musun? -Okul zamanı oyda kalıyoyum, buyaya tatile geldim. -Peki neden çalışıyorsun? -Boycumuz var diye. -Olabilir, her ailede borç olabilir. Kaç kardeşsiniz? -Sekiz kardeşiz. -Onlar çalışıyorlar mı? -Çalışıyoylar, ben abimle buyada…… Okumaya devam et Belki Kaybettiğimiz Bir şeyi Buluruz

O kadar çok sevdiği tarafından üzüldüğü için ya da zoraki nedenlerden dolayı ayrılanlar var ki bu ara etrafımda. Kimimiz ayrılığı kabul edip hayatlarımıza devam edebilirken; bu yazım, ayrılığı ölüm gibi yaşayanlarımıza gelsin. Herkes hayatına bir şekilde devam ederken, sen en sevdiğinden, “kalbim” dediğinden ayrıldın. Nasıl olabilirdi! “İşte bu” demiştin onun için. Ama oldu işte! Herhangi…… Okumaya devam et Ayrılıklarımız Bizdik Aslında

Kaç yaşındayız? Kaç yaşında mıyız? Hepimiz farklı yaşlarda, aynı sınav ve güzelliklerden geçerken bunun ne önemi vardı? Sevdik, sevildik, ayrıldık, boşandık, sevgili olduk, evlendik. Birinin gülümseyişini, bir diğerinin kalbinin güzelliğini veya bize olan sevgisini, birinin olgunluğunu, bize benziyor oluşunu sevdik… Bazen olmadı! Biri bizi anlamadı; farklıydı, bir diğeri ümit verip bıraktı veya zamanı geldi ve…… Okumaya devam et Sevmekten Usanmadık

Senin sahibin sensin… Lütfen başkalarına ait olmak için hayaller kurma. En yakınım dediklerin değil miydi sana bir anda yabancılaşan? Ailen, dostun, eşin, sevgilin, arkadaşın değil miydi düşünmeden bir anda senin kalbini kıran? Hatta seni kırdığının bile farkında olmayan? Âşık oldukların değil miydi seni bir anda yok sayan? ”Canım” dediğinde içini eriten kişi değil miydi senin…… Okumaya devam et Sana Önce Sen Lazımsın

Yapmak istediğin, yaşamak istediğin her şey için şimdi gözlerini kapa. Dünyanın üzerine çık ve korkunla barışarak kendini boşluğa bırak. Temin ediyorum iyileşeceksin. İşte o zaman canını sıkan her şeyden ve herkesten kolaylıkla vazgeçerken, karşına çıkan enerjilerin ne kadar yüksek olduğunu görecek ve kendini hep yenileyeceksin. Canını mı sıkıyor,  düşünme ve boşluğa bırak kendini! Vazgeç ve…… Okumaya devam et Vazgeç ve Yüksel

11. yüzyıl İngiltere’si… Coventry halkı, Lord Leofric’in koyduğu vergiler altında ezilmekte, gece gündüz çalışmalarına rağmen, tüm kazançları vergiye gittiği için yokluk ve sefalet içinde yaşamaktadırlar. Lord’un güzeller güzeli eşi Lady Godiva, halkın bu durumuna üzülmekte, bu konuda sık sık eşiyle tartışmakta, sonuç alamayınca da yalvarmaktadır. Lord Leofric, eşinin bu bitip tükenmeyen ısrarları karşısında büyük bir…… Okumaya devam et Çırılçıplak Ata Binerek Tüm Kenti Dolaşan Lady Godiva

Gerçek kişiliğimizi ortaya serdiğimiz en savunmasız, en gerçek hallerimiz değil mi şu geceler; eğlenmelik geceler… Annelerin güzel ve zayıf çocukları ya da kendine güvenen, sevimli ve gerçekten eğlenmeyi bilen ya da bilmeyen insanları… Makyajı akmış gözleri kayarken, eller kollar savruk, darmadağınık. Kime değerse sarılıp gidiyor gencecik kız. Güçlü bir kucağa kendini bırakmaya gelmiş… Diğeri, nereye…… Okumaya devam et Gecelerdeki Çıplaklığımız